Κυριακή, Αυγούστου 20

ΔΡΟΣΙΑ!

Ο αερας μ'αγκαλιαζει ζεστος, καυτος,
μου κοβει σχεδον την ανασα...
Κλεινω τα ματια και ρουφω τις γνωριμες μυρωδιες..
το νερο που ηδη εξατμιζεται στα πυρωμενα πλακακια,
το βρεγμενο ξυλο απο το παγκακι
που πριν λιγο κατεβρεχα με μανια
στην προσπαθεια μου να το ανακουφισω
απο την αφορητη ζεστη, τον βασιλικο
που τεντωσε τα σχεδον μαραμενα φυλλα του
και ρουφηξε απληστα και την τελευταια σταγονα..
Το νερο, που αφησα σπαταλα να τρεχει
για πολυ ωρα πανω στις πλακες ,
πανω στο ξυλο, στα φυλλα , στα ποδια μου,
στην ψυχη μου , στις σκεψεις μου......
Δροσιστηκαμε ολοι!!!