Σάββατο, Αυγούστου 26

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΔΑΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗ!

Σκηνη πρωτη

Καπου σε μια μεγαλουπολη πολλα χρονια πριν

Το σκηνικο θυμιζει ελληνικη ταινια του Δαλιανιδη
(ξερετε αυτες με τον Μιχαλοπουλο και την Αλιμπερτη
σε "βρεφικες" βεβαια ηλικιες!!!). Παρτακι φοιτητικο.
Το διαμερισμα που νοικιαζουμε δυο, εχει διαμορφωθει αναλογα
(δεν κουραστηκαμε και πολυ, αδειο ειναι απο επιπλα).
Ημιφως, μουσικουλα απο ενα φορητο που το εχουμε βαλει
στο τερμα για να ακουγεται, με αποτελεσμα
να μην καταλαβαινεις το τραγουδι απο τα μπασα,
απιστευτη ποσοτητα απο πατατακια και ποτα
που πηραμε απο μια αμφιβολου ποιοτητας καβα.
Α! παρτυ χωρις αλκοολ δεν γινεται
(ασχετα αν το πιο βαρυ που εχω πιει ειναι λικερ Tia Maria
"με παγο παρακαλω!" .Η πορτα ανοιγει συνεχως
και στους πεντε που μπαινουν οι τρεις ειναι αγνωστοι!
Ξαφνικα μεσα σε ενα νεοφερμενο μπουλουκι
ξεχωριζω τον Λαμδα(θα τον λεμε ετσι συνθηματικα μεταξυ μας!)
Ειναι ο "κολλητος" μου τον τελευταιο εναμιση χρονο.
Περναμε φανταστικα οι δυο μας.
Τριγυρναμε στην πολη ατελειωτες ωρες,
ξετρυπωνουμε νεα ταβερνακια αλλα κυριως συζηταμε.
Μαραθωνιες οι συζητησεις μας. Πως λεμε Τσικλητηρια,
καπως ετσι και μεις. Ξεκιναμε μια συζητηση Δευτερα
και την κραταμε "καβα" μεχρι την επομενη
και παει λεγωντας!!
Βεβαια μην φανταστειτε κοσμιες ανταλλαγες αποψεων,
ενιοτε πεφτουν πινελικια χοντρα.
Εκει που λεω ομως "αει σιχτιρ τον μ....."
να που κατι με γυριζει παλι πισω.
Μετα απο αποκλειστικες και ενδελεχεις συσκεψεις
με τον εαυτο μου κατεληξα στο τρομακτικο συμπερασμα
οτι μαλλον γ ο υ σ τ α ρ ω τον "κολλητο" μου.
Και τωρα τι κανουμε? Του το λεμε ,
με κινδυνο να τα τιναξω ολα στον αερα
ή το κανω χαπι και το καταπινω?

Νατος τωρα που με φωναζει χαρουμενος να παω κοντα του.
Το μυαλο μου τρεχει με ιλγγιωδη ταχυτητα.
Κατι πρεπει να κανω.
Και τοτε συμβαινει το μοιραιο.
Το ματι μου πεφτει πανω στον Γιαννη Περιπατητη.
Ειναι αραγμενος στο βαθος του σαλονιου
και δειχνει τρομερα cool. Αν ζητουσα την βοηθεια του?
Δεν το εχω ξανακανει. Ο Λαμδα μου κανει νοημα απο μακρια
"ελα τι κανεις?" Εγω κοιταζω μια τον Λαμδα
μια τον Γιαννη Περιπατητη.
Λαμδα - Γιαννης.
Γιαννης - Λαμδα.
Δεν γ...... σκεφτομαι και παω στον Γιαννη.
Παιρνω μια γερη δοση και παω στον Λαμδα.
Η επιθεση ειναι κατά μετωπο .
Στα επομενα λεπτα ,
κατω από την καθοδηγηση του Γιαννη Περιπατητη,
βλεπω το προσωπο του «κολλητου» μου
να αλλαζει χιλια χρωματα.
Η μαχη βρισκεται πλεον σε εξελιξη
αλλα δεν ξερω ακομα την εκβαση της.
..................................
..................................

Σκηνη δευτερη

Μεταφορα στο σημερα.

Τελικα οι εχθροπραξιες εληξαν μετα από πολλους,
λεπτους και δυσκολους διπλωματικους χειρισμους
και από τα δυο μετωπα,που κρατησαν τουλαχιστον εξι μηνες.
Τελικα ο Λαμδα μου παραδωθηκε ανευ ορων.
Ο θριαμβος μου ηταν ανεπαναληπτος.

Η μονη παραπλευρη απωλεια
ηταν ότι από τοτε δεν ξαναδαμε τον Γιαννη τον Περιπατητη.
Ξεκοψαμε εντελως.
Όπως λεει και ο Λαμδα «φυλαγε τα ρουχα σου να εχεις τα μισα»!!!!!
Σοφε μου Λαμδα!!