Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10

ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Ηθελες να δραπετευσεις απεγνωσμενα
Να φυγεις μακρια
Να το σκασεις απ'ολα αυτα
Η φωνουλα σου τρυπουσε τα σωθικα
(Να φυγω, να φυγω)
Αρπαξες την πρωτη σανιδα σωτηριας που περασε μπροστα
Γαντζωθηκες επανω της
Κουρνιασες και κοιταξες μπροστα
Δεν εριξες πισω ουτε μια ματια
Ακουμπησες ολες τις ελπιδες σου
Ευλαβικα
(Να φυγω, να φυγω)
Παλεψες σαν θεριο
Εψαχνες να βρεις στερια
Πού βρηκες το κουραγιο
Ενα κλαρακι, μια σταλια
Λυγιζες καθημερινα
Δεν εσπασες, κρατησες γερα
Το βλεμμα εψαχνε απεγνωσμενα την στερια
Γελαστηκες, προδωθηκες οικτρα
Δεν αντεξες τοση ερημια
(Να φυγω, να φυγω)
Βυθιστηκες καπου στα ανοιχτα