ΠΟΙΗΜΑ
(του Τιτου Πατρικιου)
Αγγιζω τους τοιχους των σπιτιων
δεν αποκρινεται κανεις.
Βρεθηκα σε μια πολη διχως ονομα.
Ψαχνω τον ουρανο να βρω το στιγμα της
και με τυφλωνουν πολυχρωμες ρεκλαμες.
Η πολη που γεννηθηκα ειχε δυο απλες συντεταγμενες.
Βορειο πλατος, αιμα.
Βορειο μηκος, θανατο.
"λάθε βιώσας"
Σκεψεις, σκεψεις....και παλι σκεψεις. Ισως καποιες αποπειρες επικοινωνιας ισως και παλι οχι..
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Home