Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11

ΗΛΙΟΣ

Ειδες τον ηλιο σου απο ψηλα
Ησουν κρεμασμενη σ'εκεινο το μπαλκονι για ωρες
Περιμενες την ανατολη
Περιμενες καρτερικα εκει
Ειχες ξεδιπλωσει ολα τα κουρελακια σου προσεχτικα
Τα ειχες απλωσει και περιμενες ναρθει ο ηλιος
Να τα στεγνωσει
Τον ειδες ξαφνικα να ξεπροβαλει απο την γωνια
"Ο ηλιος μου" σκεφτηκες και γεμισες χαρα
Ετρεξες κοντα του για να ζεσταθεις
Ομως δεν ηταν μονος τελικα
Εφερε ενα μαυρο συννεφο μαζι
Στο πεταξε επανω με ορμη
Σε σκεπασε, χαθηκε το φως
Προσπαθησες να αναπνευσεις ομως ηταν πιο δυνατο
Σε πλακωσε, σε τσακισε στα δυο
Λυγισες, "μα πως ειναι δυνατον?"
Ο ηλιος σου ηταν αλλουνου
Γυρισες το κεφαλι σου αργα
Μαζεψες τα κουρελακια σου προσεχτικα
Επρεπε να φυγεις μακρια
Αναρωτιοσουνα "για που?"
Δεν ηξερες εκεινη την στιγμη
οτι ο δικος σου Ηλιος σε περιμενε αλλου