ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ

Παντα προσπαθουσε να ειναι το γεφυρι
Αυτο που θα στεκοταν αναμεσα σε εκεινη
και σ'αυτους
Αυτο που θα εξασφαλιζε τον δυνατο και
αρρηκτο δεσμο τους
Αυτο που θα λειτουργουσε σαν σωσιβια λεμβος
Για εκεινη...
Για εκεινους...
Δεν την ενοιαζε που το γεφυρι
το ποδοπατουσαν
Δεν την ενοιαζε που πολλες φορες
το αγνοουσαν
Δεν την ενοιαζε που ειχε πια
χορταριασει
Ηταν γερο γεφυρι, φτιαγμενο
απο πετρα αλλα και αμμο
φτιαγμενο απο λαχταρες, φοβους,
προσδοκιες, ελπιδες,και απογοητευσεις
Παντα εκει
Ετοιμο να ενωσει,
να σμιξει, να αγκαλιασει
Ετοιμο να δεχτει αγαπη
Το μονο που ζητουσε ηταν
να ανηκει
Να ειναι ενα κομματι
της ζωης τους
Κι ας ηταν πετρινο, παλιο
και χορταριασμενο
Ενιωθε ευτυχισμενο