ΣΤΟΝ ΕΡΙΚ
(ενα Αλβανοπουλο που θα ημουν περηφανη αν ειχα γιο)

Ενα παιδι αμουστακο ακομα
εχει ριχτει στο μεροκαματο απο τωρα
τα γραμματα και τα θρανια
τ'αφησε πισω του καιρο
δεν εχει χρονο να περασει εφηβεια

Υπαρχουν στοματα να θρεψει
κι ενα πατερα-αφεντη να ημερεψει
εχει για μια πατριδα να παλεψει
μα εχει μπερδευτει,δε ξερει ποια να διαλεξει

Η λεξη "Αλβανος" τον κυνηγαει
μα μηπως ξερει και αυτος τι λαθος εχει κανει?
Ενα κομματι γης κι αυτου του αναλογει
τιποτες αλλο δεν ζητει, και δεν επιθυμει

Το χωμα αυτο που περπατει το εχει αγαπησει
και τους ανθρωπους γυρω του
δεν θελει να μισησει
μα δεν του επιτρεπουνε να νιωσει ασφαλης
για κατι τον κατηγορουν και ειναι δυστυχης

Και το θεριο που ολοι μας κραταμε κοιμισμενο
το νιωθει να σαλευει αργα
και ειναι φοβισμενος

Αφηστε τονε ησυχο , ειναι ενας απο μας
ξεριζωμενος ανθρωπος
που κλαιει και πονα