Τρίτη, Απριλίου 3

ΓΑΛΗΝΗ

Πατω στα ακροδαχτυλα.
Σιγα σιγα σαλευω.
Προσμενω την γαληνη μου
ναρθει απο μακρια.
Στο συννεφο σκαρφαλωσα
μακρια να αγναντευω,
στο βαθος του οριζοντα
προσμενω να φανει.
Χτυπα η καρδια με δυναμη
ορθωνεται απ΄το τελμα
λαχταρα ολη εγινα
τεντωνεται η ψυχη.
Ακινητη η ακοη
αρπαζει τους ψιθυρους
να ξεχωρισει προσπαθει
αυτο που καρτερω.
Η οσφρηση αναγνωρισε
την ευωδια τριγυρω
και η λαλια ξεφωνησε
"Ειναι και παλι εδω!!"
Σσσσιγα, μην μου ταραξετε
τον ακριβο επισκεπτη,
γαληνια ακουμπησε
επανω στην πληγη.
Αφηστε μας εδω αγκαλια
λιγο να ονειρευτουμε
πανω σε βαρκα θαλασσια
να φτιαξουμε πνοη!!!

2 Comments:

At 1:24 μ.μ., Blogger the BluElephant said...

πάνω σε αυτό το συννεφάκι της γαλήνης έχω μια επιθυμία! να πηδήξω με διπλωμένα φτερά ώστε ο θόρυβος του αέρα ‘να μου πάρει’ τα αφτιά και οστικό κύμα να μου πιέζει τους μύες. μετά μόνο με απλές κινήσεις των ακριανών δάχτυλων να κάνω ένα σλάλομ και να βρεθώ στο επόμενο συννεφάκι για την επόμενη στιγμή γαληνής.

(ίσως να ζήλευε και ο τζάμπο!)

 
At 9:02 μ.μ., Blogger Alexandra said...

τόσο εύθραυστο...

φιλιά

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home