ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ?
Βουτας καθε μερα μεσα στην θαλασσα των αμφισβητησεων
που εσυ διαλεξες να ταξιδεψεις
Αρπαζεις το κονταρι και σαν αλλος Δον Κιχωτης
ορμας στους ανεμομυλους που εστησες μπροστα σου
Πολεμας να εξαφανισεις αμφιβολιες και φοβους
με την "βαρια" λογικη
Ξεγλιστρουν ομως σαν φιδια
και ταραζουν την συνειδηση σου
Πιεζεσαι να δημιουργησεις καινουργιες αναμνησεις
μεσα απο τα ερειπια που κουβαλας μαζι σου
Κοιτας συνεχως πισω σου
σαν να σε ακολουθει ενας αορατος εχθρος
Ο μονος εχθρος ειναι ο ιδιος σου ο εαυτος
Κοιτα στο καθρεφτη
Σε κοιτα ενα προσωπο που θυμιζει χαμογελαστη γροθια!
"λάθε βιώσας"
Σκεψεις, σκεψεις....και παλι σκεψεις. Ισως καποιες αποπειρες επικοινωνιας ισως και παλι οχι..
7 Comments:
"Με γροθιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί..."
Κι απ' την άλλη
"Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θ'αλλάξει ποτέ..."
Θέμα οπτικής είναι καλή μου... Προτιμώ τους Δον Κιχώτες πάντως από τα πιόνια...
Κι εγω το ιδιο καλη μου μαργαριτα, κι εγω το ιδιο!!!
Η ζωή είναι απλή Tolitsa.Εμείς την κάνουμε δύσκολη............
Ωχ! Πονάει η γροθιά....
μικροσ πριγκιπασ
Συμφωνω απολυτα, και θυμωνω με τον εαυτο μου που ποτε ποτε το ξεχναω!
bluesmartoulis
Ε! βεβαια ποναει, οταν ξεχνιεμαι και αρχιζω να με βαραω!!!!!
Είναι παρηγορητικό το ότι σχεδόν όλοι το παθαίνουμε...?
demonia
Παρηγορια στον αρρωστο που λενε...
Παντως αυτο δειχνει την ανθρωπινη φυση μας και το ποσο ευαλωτοι ειμαστε..ΟΛΟΙ ακομα και αυτοι που δεν το συνειδητοποιουν...
Νασαι καλα που περασες demonia
Δημοσίευση σχολίου
<< Home