Τετάρτη, Μαΐου 23

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ?

Βουτας καθε μερα μεσα στην θαλασσα των αμφισβητησεων
που εσυ διαλεξες να ταξιδεψεις
Αρπαζεις το κονταρι και σαν αλλος Δον Κιχωτης
ορμας στους ανεμομυλους που εστησες μπροστα σου
Πολεμας να εξαφανισεις αμφιβολιες και φοβους
με την "βαρια" λογικη
Ξεγλιστρουν ομως σαν φιδια
και ταραζουν την συνειδηση σου
Πιεζεσαι να δημιουργησεις καινουργιες αναμνησεις
μεσα απο τα ερειπια που κουβαλας μαζι σου
Κοιτας συνεχως πισω σου
σαν να σε ακολουθει ενας αορατος εχθρος
Ο μονος εχθρος ειναι ο ιδιος σου ο εαυτος
Κοιτα στο καθρεφτη
Σε κοιτα ενα προσωπο που θυμιζει χαμογελαστη γροθια!

7 Comments:

At 2:54 π.μ., Blogger industrialdaisies said...

"Με γροθιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί..."
Κι απ' την άλλη
"Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θ'αλλάξει ποτέ..."

Θέμα οπτικής είναι καλή μου... Προτιμώ τους Δον Κιχώτες πάντως από τα πιόνια...

 
At 12:22 μ.μ., Blogger tolitsa said...

Κι εγω το ιδιο καλη μου μαργαριτα, κι εγω το ιδιο!!!

 
At 10:53 μ.μ., Blogger Μικρός Πρίγκιπας said...

Η ζωή είναι απλή Tolitsa.Εμείς την κάνουμε δύσκολη............

 
At 10:55 μ.μ., Blogger bluesmartoula said...

Ωχ! Πονάει η γροθιά....

 
At 10:28 μ.μ., Blogger tolitsa said...

μικροσ πριγκιπασ
Συμφωνω απολυτα, και θυμωνω με τον εαυτο μου που ποτε ποτε το ξεχναω!

bluesmartoulis
Ε! βεβαια ποναει, οταν ξεχνιεμαι και αρχιζω να με βαραω!!!!!

 
At 11:37 π.μ., Blogger demonia said...

Είναι παρηγορητικό το ότι σχεδόν όλοι το παθαίνουμε...?

 
At 2:30 μ.μ., Blogger tolitsa said...

demonia
Παρηγορια στον αρρωστο που λενε...
Παντως αυτο δειχνει την ανθρωπινη φυση μας και το ποσο ευαλωτοι ειμαστε..ΟΛΟΙ ακομα και αυτοι που δεν το συνειδητοποιουν...
Νασαι καλα που περασες demonia

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home