Δευτέρα, Απριλίου 23

ΑΚΗΔΙΑ

Αντιγραφω απο το βιβλιο του Πετρου Τατσοπουλου, "Η καλοσυνη των ξενων"

".....Κάθε ανθρώπινος οργανισμός έχει και το δικό του όριο αφομοίωσης ποσοτήτων
δυστυχίας και μιζέριας. Εάν υπερβούμε αυτό το όριο, όση απόγνωση πλέον και να
παραχώσουμε, ο οργανισμός θα αντιδρά πάντα με τον μόνο δυνατό για κείνον τρόπο.
Με την εθελοτυφλία. ................... Το φαινόμενο ονομάζεται ακηδία,........"

Αυτο λοιπον εχουμε παθει σαν κοινωνια?
Φοβαμαι....

15 Is There Anybod...

7 Comments:

At 8:52 μ.μ., Blogger Μικρός Πρίγκιπας said...

Εγώ Tolitsa το λέω παρακμή.

 
At 11:48 μ.μ., Blogger Alexandra said...

μερικές φορές λέγεται και άμυνα για να συνεχίσουμε να ζούμε και να μαζεύουμε δύναμη... κάποιοι πληγώνοτναι περισσότερο από κάποιους άλλους.

εξαρτάται από τον χαρακτήρα...

 
At 2:13 μ.μ., Blogger stefanos said...

συμφωνώ με την Alex,
για να ΓΝΕΙ κάτι από κάποιους, αυτοί πρέπει να στέκοντε ορθοί.
Να κάνουν τον εαυτό τους σκληρόπετσο και να προχωρήσουν.

Η θεωρία γλυκιά μου είναι καλή. Αλλά μόνο σαν βάση. Η ουσία βρίσκετε στην πράξη. Και στην πράξη, υπάρχουν τόσα λάθη στον κόσμο μας που μόνο σε επίπεδο μικρόκοσμου μπορούμε να τα πολεμήσουμε.
Και αυτό υπό προϋποθέσεις.
Αν έχουμε χρόνο, κουράγια και όσα όπλα χρειάζεται ένας τέτοιος πόλεμος.

Καλή σου ημέρα

 
At 4:06 μ.μ., Blogger Pastaflora said...

ακηδία, μπούχτισμα, ακόμα και άμυνα όπως είπε η αλαξάνδρα. γιατί πόσους πολέμους μπορείς να αντέξεις να δίνεις κάθε μέρα; πόσα μέτωπα να ανοίξεις;
το θέμα βέβαια είναι να μην σηκώσεις τελείως τα χέρια ψηλά. εκεί σε θέλω...

 
At 6:41 μ.μ., Blogger tolitsa said...

μικροσ πρικγιπασ
Παρακμη ή πληρης αναισθησια, εμενα με τρομαζει.

alexandra
Συμφωνω απολυτα μαζι σου ως προς τα ψυχικα ορια του καθενος. Φοβαμαι ομως μηπως μερικες φορες οι "αμυνες" μου λειτουργουν ως προφασεις. Για να αποφυγω τα δυσκολα!!

στεφανος
Οντως ετσι ειναι. Και εγω νιωθω πολυ συχνα οτι ουτε χρονο, ουτε κουραγιο εχω για τετοιους πολεμους. Με πληγωνει ομως αφανταστα αυτη η "παραιτηση"..

pastaflora
Αχ! αυτα τα μετωπα. Ποσα πρεπει να ...κ λ ε ι ν ω , για να ισσοροπω ψυχικα.

 
At 12:17 π.μ., Blogger bluesmartoula said...

Tolitsa, δεν έχω λόγια να εκφράσω τα συναισθήματα ΑΚΗΔΙΑΣ που μου "γεννήθηκαν" διαβάζοντας τα δύο τελευταία πόστς σου. Το σχόλιο του Γιωργάκη το διάβασα κι εγώ...
Φιλιά

 
At 11:33 π.μ., Blogger Alexandra said...

ναι τολίτσα...
εξαρτάται από τον χαρακτήρα (γιατί εγώ είμαι από τους άλλους, αυτούς που μπαίνουν στη φωτιά)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home