Ενα πρωι θα ερθει το συννεφο
Ενα ασπρο απαλο συννεφο
Θα το εχει σκασει απο ενα παραμυθι παιδικο
Ενα παραμυθι με καστρα, ιπποτες και πριγκιπισσες
Το συννεφο θα χαμηλωσει εξω απο την μπαλκονοπορτα μου (δεν εχει παραθυρια το σπιτι μου)
Θα ταλαντευτει λιγο και θα με προσκαλεσει νανεβω πανω του
Εγω θα το κοιταξω
Θα βγω στο μπαλκονι
Θα απλωσω το χερι να το αγγιξω να νιωσω αυτη την αισθηση του βυθισματος στη ληθη
Το συννεφο δεν θα με αφησει να το αγγιξω
Πρεπει να διαλεξω
Πρεπει να ανεβω επανω του
Δεν μπορω απλα να το αγγιξω
Εγω θα κοιταξω πισω
Η μπαλκονοπορτα θα ειναι εκει
Σταθερη, στερεη και παντα ανοιχτη
Εγω θα κοιταξω παλι μπροστα
Το συννεφο....
Θα κλεισω τα ματια
Θα δω τον εαυτο μου να ανεβαινει πανω στο συννεφο
Θα νιωσω την ληθη να μ'αγκαλιαζει
Θα βουλιαξω και θα κοιμηθω
Θα χαμογελω

Το συννεφο ταλαντευεται ανυπομονα
Ανοιγω τα ματια
Γυρνω και μπαινω στην ανοιχτη μπαλκονοπορτα
Το συννεφο δεν φευγει
Απλα ... διαλυεται...

ΑΥΠΝΙΑ


Ηρθες παλι χθες αργα
Στην αρχη ολα ηταν θολα και θαμπα
Γυρνω απ' την αλλη - "φυγε" λεω σιγανα

Πλησιαζεις σταθερα - ισως και απειλητικα

"Φυγε", λεω "Φυγε πια"

Μ' αγκαλιαζεις προσεκτικα

Στριφογυριζω και η ψυχη πονα
Νιωθω την ανασα σου κοντα - εχει μυρωδια απο λευτρια

Εισβαλεις στο μυαλο
Αφηνομαι σιγα σιγα
Με παρασερνεις μακρια

Αρχιζει το παιχνιδι μας ξανα
Καλπαζω πανω σ'ονειρα, εικονες - φευγω γι'αλλη μια φορα
Θελω να τα γκρεμισω ολα τα παλια
Θελω νεα οραματα, που θαναι τολμηρα
Θαναι γενναια, γεματα παθος και ομορφια

Χτυπαω, φωναζω, απαιτω, τα θελω μου πλεον δεν τα συγκρατω

Μα ξαφνου σε βλεπω
εκει διπλα να χαμογελας
Με ξεγελασες για αλλη μια φορα
Κλεινεις το ματι περιπαικτικα
Και εξαφανιζεσαι ετσι παλι απλα

Μενω μετεωρη κοιταζω το κενο
Πρεπει παλι να συμβιβαστω
Αυτος ο κομπος που εχω στο λαιμο
μου λεει οτι παλι θα σε ξαναδω
Ομως δεν ξερω αν θα χαρω
Βλεπεις κουραστηκα και γω να ονειροπολω

ΜΝΗΜΕΣ

Μνημες παλιες θαμμενες μεσα στο χρονο
Μνημες που πρεπει να ψαξεις να τις βρεις

Λογια και προσωπα αγαπημενα
Λογια και προσωπα που σε πικραναν

Χερια που σε αγκαλιασαν τρυφερα
Χερια που σε πονεσαν

Μια ζωη που περασε αλλωτε γρηγορα
προσπαθωντας να σε πονεσει και να σε σημαδεψει
και αλλωτε αργα λες και δεν ηθελε να ενοχλησει και να διαταραξει την ηρεμια σου

Ειναι η δικη σου ζωη...