ΧΕΡΙΑ

Ποια χερια μ'αγκαλιαζουν, με νιωθουν,
με ψηλαφιζουν?
Ποια χερια με αποδιωχνουν, με σπρωχνουν,
με τσακιζουν?
Ποια χερια μου απλωνονται, να με στηριξουν
θελουν?
Ποια χερια πισω κρυβονται, κανουν πως δεν με
ξερουν?

Τα ιδια χερια ηταν χθες,ειναι σημερα
και θαναι αυριο.
Τα χερια που με καινε, τα χερια που μου λενε
για μια σωτηρια, για μια αθανασια...

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ

Και ξαφνου βρισκομαι μεσα στο συννεφο μου
Βουταω στο κενο
Απολυτη ηρεμια
Εκκωφαντικη ησυχια
Απλωνω τα χερια κι αυτο μ'αγκαλιαζει
Στιφογυρνω
Ελευθερη καταδυση στο θεο
Μες τον δικο μου τον θεο
Μεσα στο συννεφο αυτο
Η αισθηση οτι ανηκω και με αγαπουν
βρισκεται ακριβως εδω
Μεσα στο συννεφο αυτο
Τεντωνομαι, αφηνομαι, απλωνομαι
Κλεινω τα ματια και ρουφω
την μυρωδια που αγαπω
Μεσα στο συννεφο αυτο
Θελω να μεινω για παντα εδω
Καποιοι θα με πουν δειλο
Ποιος ορισε οτι θα πολεμω?
και τι κακο εχει ο δειλος
εγω θελω μονο ν'αγαπω
μεσα στο συννεφο αυτο!
Ψυχη σε νιωθω σ'ακουμπω
Γι'αυτες τις στιγμες
νομιζω ζω
Συννεφο σ'ευχαριστω!

Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ

Ηρθε προχθες. Δεν τον περιμενα.
Δεν τον προσεξα εξαρχης.
Πρωτα ενιωσα την αυρα του.
Εχει ενα δικο του τροπο να κανει αισθητη
την παρουσια του πριν ακομα εμφανιστει.
Ημουν απασχολημενη την στιγμη που εμφανιστηκε
Ενιωσα την παρουσια του να με διαπερνα.
Σηκωσα το βλεμμα
Νατος. Καμαρωτος καμαρωτος
Στεκεται αγερωχος
Με κοιτα με το ανεκφραστο βλεμμα του
Θεε μου, σκεφτομαι, ειναι θεωρατος.
Κοιταξε γυρω του λαιμαργα.
Βρηκε το σημειο που τον βολευε περισσοτερο
και στρογγυλοκαθησε
Το παλτο του βαρυ και σκονισμενο
Δεν το αποχωριστηκε
Καλο σημαδι σκεφτηκα
Δεν θα κατσει πολυ
Στηλωσε την ματια του επανω μου
και εμεινε εκει
Πρεπει να αντεξω
Ξερω οτι θα φυγει
Μου φαινονται ατελειωτες οι ωρες
οταν ειναι εδω
Ειναι ακινητος, κι ομως τα χερια του
λες και εχουν δικη τους ζωη
με σφιγγουν δυνατα
Τοσο οσο να μπορω μετα βιας να ανασανω
Θα τα καταφερω
Θα τα καταφερω
Προσπαθω να τον κοιταξω
Ειναι ενας γιγαντας, λεει η ματια
Οχι, κανονικος ειναι, φωναζει το μυαλο
Εγω παντως δεν μπορω να αναπνευσω, τσιριζει η καρδια
ΗΡΕΜΙΑ, φωναζω
Ας συγκεντρωθουμε ολοι
Θα φυγει συντομα
Θα φυγει συντομα
Αχ! αραγε θα τα καταφερω?

ΤΟ ΔΕΝΔΡΑΚΙ

Αγορασα ενα μικρο δενδρακι.
Ειναι ενα δενδρακι νανος.
Εχει λεπτα κλαρακια
και μικροσκοπικα φυλλαρακια.

Δεν θα μεγαλωσει ποτε.
Θα μεινει ετσι μικρο και ευθραστο.

Πρεπει να προσεχω να μην εκτεθει σε δυνατο ηλιο
και να εχει παντα το χωμα του υγρο.

Δεν θα μεγαλωσει ποτε.
Θα μεινει ετσι μικρο και ευθραστο.

Πρεπει να το φροντιζω
Να του ριχνω λιπασμα μια φορα τον μηνα.
Να προσεχω να μην βρεθει σε ρευμα
Θα πεσει κατω, θα τσακιστει
Τα φυλλαρακια του θα σκορπισουν στον αερα

Δεν θα μεγαλωσει ποτε
Θα μεινει ετσι μικρο και ευθραστο.
Θα εξαρταται αποκλειστικα απο εμενα
Θα στηριζεται στην δικια μου φροντιδα
στο δικο μου ενδιαφερον
Θα εξαρταται απο εμενα ολοκληρωτικα

Ειναι ενα μικρο δενδρακι ολομοναχο
Σαν εμενα

ΒΟΥΤΙΑ

Βουτω στα νερα σου
Σε ψαχνω τυφλα
Την πλατη σου βλεπω
Μη φευγεις μακρια
Μ'ακους σου φωναζω
σε θελω πολυ
Ποιον ηλιο κοιταζεις
Δεν ειμαι εκει

Κουβαρι η ζωη μου
Πληγη ανοιχτη
Εσυ ησουν η ελπιδα
Το φως, η πηγη
Γελαστηκα παλι
δεν βαζω μυαλο
Κομματια απο 'μενα
και παλι κρατω

Δεν ξερω που παω
που εισαι εσυ
και ομως σε ψαχνω
μ'ολη μου την ορμη
Σε θελω, σε θελω
μ'ακους ειμαι εδω
εν' αγγιγμα μονο
και παλι θα ζω

ΗΛΙΟΣ

Ειδες τον ηλιο σου απο ψηλα
Ησουν κρεμασμενη σ'εκεινο το μπαλκονι για ωρες
Περιμενες την ανατολη
Περιμενες καρτερικα εκει
Ειχες ξεδιπλωσει ολα τα κουρελακια σου προσεχτικα
Τα ειχες απλωσει και περιμενες ναρθει ο ηλιος
Να τα στεγνωσει
Τον ειδες ξαφνικα να ξεπροβαλει απο την γωνια
"Ο ηλιος μου" σκεφτηκες και γεμισες χαρα
Ετρεξες κοντα του για να ζεσταθεις
Ομως δεν ηταν μονος τελικα
Εφερε ενα μαυρο συννεφο μαζι
Στο πεταξε επανω με ορμη
Σε σκεπασε, χαθηκε το φως
Προσπαθησες να αναπνευσεις ομως ηταν πιο δυνατο
Σε πλακωσε, σε τσακισε στα δυο
Λυγισες, "μα πως ειναι δυνατον?"
Ο ηλιος σου ηταν αλλουνου
Γυρισες το κεφαλι σου αργα
Μαζεψες τα κουρελακια σου προσεχτικα
Επρεπε να φυγεις μακρια
Αναρωτιοσουνα "για που?"
Δεν ηξερες εκεινη την στιγμη
οτι ο δικος σου Ηλιος σε περιμενε αλλου

ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Ηθελες να δραπετευσεις απεγνωσμενα
Να φυγεις μακρια
Να το σκασεις απ'ολα αυτα
Η φωνουλα σου τρυπουσε τα σωθικα
(Να φυγω, να φυγω)
Αρπαξες την πρωτη σανιδα σωτηριας που περασε μπροστα
Γαντζωθηκες επανω της
Κουρνιασες και κοιταξες μπροστα
Δεν εριξες πισω ουτε μια ματια
Ακουμπησες ολες τις ελπιδες σου
Ευλαβικα
(Να φυγω, να φυγω)
Παλεψες σαν θεριο
Εψαχνες να βρεις στερια
Πού βρηκες το κουραγιο
Ενα κλαρακι, μια σταλια
Λυγιζες καθημερινα
Δεν εσπασες, κρατησες γερα
Το βλεμμα εψαχνε απεγνωσμενα την στερια
Γελαστηκες, προδωθηκες οικτρα
Δεν αντεξες τοση ερημια
(Να φυγω, να φυγω)
Βυθιστηκες καπου στα ανοιχτα

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

Ησουν και συ μια παρενθεση
Ενα περασμα βιαστικο και επωδυνο
Μια πολυασχολη μελισσα
Ενα απιστευτα γοητευτικο αγορι
Ενα πλασμα ευθραστο και λαβωμενο
Εψαχνες κατι και συ
Παγιδευμενος αναμεσα σε δυο κοσμους
Δεν σου εφταναν τα προβληματα του ενος
Ηθελες και αλλα.
Οποιος σε αγγιξε καηκε
Ησουν η πυρινη φλογα του κοσμου
Και μετα χαθηκες
Νομιζες οτι θα ζησεις χιλια χρονια
Χα! κι υστερα γυρισες πισω
Να πεις τι?
Να βρεις τι?
Να κοιταξεις ποιον?
Τα εχασες ολα
Τα πεταξες μακρια
Μαζι με αυτα και εμενα
Μαζι με εσενα και 'γω
Αραγε επεζησες?
Γιατι εγω ΖΩ!

ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Στεκεται μπροστα του
Το βλεπει ξανα
Κλειστο, σιωπηλο
Προσπαθει να διακρινει μια κινηση πισω απο την κουρτινα
Ησυχια
Μπορει να ανοιξει η πορτα και να βγει καποιος
Ησυχια
Δεν υπαρχει κανεις μεσα
Καμια κινηση,κανενα ιχνος ζωης
Ησυχια
Κι ομως ποση φασαρια
Εκει εμεινε ενα κομματι ζωης
Εκει εζησαν τα ονειρα
Εκει εζησε η ελπιδα
Θεε μου, ποση φασαρια , ποση ησυχια
Στο σπιτι

ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΑΚΙ

Ειχε ξεχασει εναν βραστηρα αυγων.
Εναν κιτρινο βραστηρα απο αυτους
που κανεις μια τοση δα μικρη τρυπουλα
στο αυγο
προσθετεις λιγο νερο
βαζεις τον βραστηρα στην πριζα
και σε λιγο το αυγο
ειναι ετοιμο.

Ειχε ξεχασει και ενα βιβλιο μαγειρικης.
Ενα πρασινο μεγαλο βιβλιο.
Εναν Τσελεμεντε.

Τα ειχε ξεχασει.....ή τα ειχε αφησει?
Ουφ! δεν θυμαται πια.
Δεν θελει να θυμαται πια,
δεν αντεχει να θυμαται...
Ποναει οταν θυμαται...
Ακομα!

Εμειναν εκει μαζι μ'ενα κομματι του εαυτου.
Εμειναν εκει.
Ενα κουβαρι απο δακρυα, αυγα, ονειρα, θυμο.
Ενα κουβαρι απο γελια, ξενυχτια,ιδρωμενες αγκαλιες,τσελεμεντεδες.

Ενα κουβαρακι.. που ειχε αναγκη να αγαπηθει!